عبدالواحد آسکانی از فرزندان دلیر مردم سیستان و بلوچستان است. او که در منطقه ایی زندگی می کرد که شاهد فقر و رنج روزافزون مردم بود، رهایی از این ستم را در پیوستن به صفوف مجاهدین و آرمان آن یافته بود.
عبدالواحد پس از سال ۶۰ به طور خودجوش در هواداری از مجاهدین دست به فعالیت سیاسی و افشاگرانه زد. اما به زودی پی برد که بدون وصل ارتباط با سازمان نمی‌تواند آن چه را که در درونش می خواست جامه عمل بپوشاند.
در سال ۶۳ از ایران خارج شد و از طریق انجمنهای هوادار مجاهدین با سازمان ارتباط برقرار کرد و مسئولیتهای مختلفی را به عهده گرفت. در سال۶۶ به منطقه مرزی رفت و در یکانهای رزمی به کسب آموزش نظامی برای شرکت در عملیات پرداخت.
این مجاهد دلیر در عملیات فروغ جاویدان دلاورانه جنگید و خونش را فدیه رهایی خلق و میهنش کرد.
در قسمتی از وصیت‌نامه‌اش نوشته است:
«... با ایمان و اعتقاد به خطوط استراتژیک، ایدئولوژیک و سیاستهای سازمان مجاهدین خلق ایران، با آگاهی درخواست اعزام به منطقه نموده ام...
هیچ مانعی را که بر سر راهم جهت رسیدن به صفوف رزمندگان در منطقه باشد، تحمل نخواهم کرد. در این راه عزمم را جزم نموده ام. این راه را با آگاهی برگزیده‌ام و تا آخرین قطره خونم بدان وفادار خواهم ماند...».
عبدالواحد پس از سال ۶۰ به طور خودجوش در هواداری از مجاهدین دست به فعالیت سیاسی و افشاگرانه زد. اما به زودی پی برد که بدون وصل ارتباط با سازمان نمی‌تواند آن چه را که در درونش می خواست جامه عمل بپوشاند.
در سال ۶۳ از ایران خارج شد و از طریق انجمنهای هوادار مجاهدین با سازمان ارتباط برقرار کرد و مسئولیتهای مختلفی را به عهده گرفت. در سال۶۶ به منطقه مرزی رفت و در یکانهای رزمی به کسب آموزش نظامی برای شرکت در عملیات پرداخت.
این مجاهد دلیر در عملیات فروغ جاویدان دلاورانه جنگید و خونش را فدیه رهایی خلق و میهنش کرد.
در قسمتی از وصیت‌نامه‌اش نوشته است:
«... با ایمان و اعتقاد به خطوط استراتژیک، ایدئولوژیک و سیاستهای سازمان مجاهدین خلق ایران، با آگاهی درخواست اعزام به منطقه نموده ام...
هیچ مانعی را که بر سر راهم جهت رسیدن به صفوف رزمندگان در منطقه باشد، تحمل نخواهم کرد. در این راه عزمم را جزم نموده ام. این راه را با آگاهی برگزیده‌ام و تا آخرین قطره خونم بدان وفادار خواهم ماند...».
روحش شادویادش گرامی باد شیرمردی ازخطه بلوچستان افتخارمیکنم به بلوچ بودنت
پاسخحذف